شوره سر یک بیماری بسیار شایع است که تقریباً از هر دو نفر یک نفر در طول زندگی خود به آن مبتلا میشود. آنها از نوارهای نازکی از پوست مرده به نام فلس تشکیل شده اند که معمولاً مانند برف روی شانه ها می ریزند.
دو نوع شوره سر وجود دارد:
- خشک، سفید و ریز که به راحتی جدا می شوند و می افتند.
- چرب و به رنگ زرد، که تمایل دارد به سر بچسبد.
علل شوره سر
سلول های پوست به طور مداوم در حال شکل گیری و مرگ هستند. تخمین زده می شود که طول عمر سلول های مو حدود ۲۱ روز باشد. اما گاهی اوقات این روند تسریع می شود و فقط ۷-۱۵ روز طول می کشد. بنابراین سلول ها توسط روغن های طبیعی پوست “آگلومره” می شوند و به آنها ظاهر پوسته های کوچک سفید رنگ می دهند. دلایل متعددی می تواند روند طبیعی زندگی سلول های پوست واقع در سر را مختل کند:
- پوستی که به طور طبیعی خیلی خشک یا خیلی چرب است
- حساسیت به محصولات مراقبتی (شامپو، کرم های ترمیم کننده، ژل های حالت دهنده و غیره)
- پسوریازیس، اگزما، درماتیت سبورئیک یا سایر بیماری های پوستی
- برخی از عفونت های قارچی (مخمرها)
- استرس، خستگی
- تغییرات فصل
- تغییرات هورمونی
- آلودگی هوا
- غذای خیلی چرب
چه کسی تحت تأثیر قرار می گیرد؟ عوامل خطر چیست؟
شوره سر بسیار شایع است و می تواند در هر زمانی ظاهر شود. با این حال، افراد زیر احتمال بیشتری برای ابتلا به آن دارند:
- مردان (۵۸ درصد از مردان در مقابل ۴۹ درصد از زنان)
- افراد بالای ۳۰ سال
- کودکان (به غیر از نوزادان) و افراد مسن به ندرت شوره سر دارند.
شوره سر مسری نیست.
علائم اصلی
تشخیص علائم معمولاً بسیار آسان است:
شوره سر خشک:
- فلس های کوچک سفید روی شانه ها و لباس
- فلس های بزرگ نقره ای رنگ (معمولاً زمانی که شوره سر ناشی از حمله پسوریازیس باشد)
شوره سر چرب:
- دلمه های زرد رنگ به سر چسبیده یا به مو چسبیده اند
- خارش
- قرمزی و تحریک روی پوست سر
- موی چرب
گاهی اوقات، اگر شوره سر خشک به درستی درمان نشود، می تواند به شوره سر چرب تبدیل شود.
تشخیص
بسیار آسان است که متوجه شوید شوره سر دارید. با این حال، اگر به نظر می رسد که این موارد بدتر می شوند، بسیار چرب هستند یا باعث خارش می شوند، لازم است با یک متخصص پوست خوب مشورت کنید که می تواند بسته به اینکه آیا پسوریازیس یا درماتیت سبورئیک باشد، درمان کافی را تجویز کند.
خطرات احتمالی و عوارض
حتی اگر آزاردهنده باشد، به خصوص در سطح زیبایی شناختی، شوره سر به طور کلی جدی نیست. با این حال، اگر این پوستهها به دلیل درماتیت سبورئیک ایجاد شده باشند و درمان نشوند، میتواند اتفاق بیفتد که پوستهها کل سر تا پایه مو را بپوشانند. در برخی موارد شدید، آنها حتی به گردن و گوش گسترش می یابند و باعث خارش غیرقابل تحمل و ریزش زودرس مو می شوند.
درمان شوره سر
شامپوهای شوره سر که بدون نسخه در داروخانه ها عرضه می شوند معمولاً بسیار مؤثر هستند و در عرض ۲ تا ۳ هفته به رفع شوره سر کمک می کنند.
اگر به نظر می رسد مشکل با درمان بدون نسخه بهبود نمی یابد، لازم است با یک پزشک مشورت کنید تا علت واقعی شوره سر شما را جستجو کند و درمان را بر اساس آن تجویز کند.
پیشگیری از شوره سر
هنگامی که شوره سر شما به لطف یک شامپوی مناسب ناپدید شد، چندین راه برای جلوگیری از عود وجود دارد:
- استفاده از مواد شیمیایی (ژل های حالت دهنده، اسپری ها و غیره) را محدود کنید.
- همیشه هنگام شستن موهای خود از حرکات ملایم استفاده کنید
- شستن موهای خود را با آب سرد به پایان برسانید
- استفاده از شامپو ضد شوره سر را گهگاه ادامه دهید (مثلا هر ۱۵ روز یکبار)
- داشتن یک رژیم غذایی متعادل (نه خیلی غنی یا اسیدی)
درمان های خانگی شوره سر
چندین ترفند خانگی وجود دارد که می تواند به شوره سر کمک کند. برخی از افراد حتی ادعا می کنند که آنها به همان اندازه شامپوهای تخصصی کار می کنند، بدون اینکه به پوست سر حمله کنند. این روش ها شامل:
- سرکه سیب: فضیلت های متعدد آن دیگر قابل شمارش نیست! باید از ۲-۳ قاشق غذاخوری استفاده شود. قبل از شامپوی معمولی، پوست سر را به خوبی ماساژ دهید، سپس بگذارید ۱۰ دقیقه قبل از شستن موها بماند. آخرین شستشو را با مخلوط آب سرد و سرکه (۱/۲ فنجان سرکه برای ۴ فنجان آب سرد) انجام می دهیم.
- با ۲ حبه سیر له شده در هاون و ¼ فنجان روغن زیتون نوعی رب درست می کنیم. روی پوست سر بمالید و بگذارید حدود ۱ ساعت بماند قبل از اینکه خیلی خوب بشویید تا همه باقی مانده های چربی و بو از بین برود (۲ یا ۳ شامپو).