خانه » همه چیز درباره ی پسوریازیس
تشخیص ابتلا به بیماری پسوریازیس

همه چیز درباره ی پسوریازیس

آنچه می خوانید...

پسوریازیس (Psoriasis) یک بیماری مزمن و غیرعفونی است که پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث بروز لکه‌های قرمز، ملتهب و پوسته‌پوسته می‌شود. این بیماری به دلیل سرعت بالا و غیرطبیعی رشد سلول‌های پوست ایجاد می‌شود و می‌تواند به نواحی مختلف بدن آسیب بزند. پسوریازیس ممکن است در هر سنی بروز کند و در مواردی با علائم شدید، کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. درمان این بیماری به دلیل مزمن بودن آن، نیازمند مدیریت طولانی‌مدت است.

۰۰:۵۰
truncate dir-rtl

صحبت های دیکتر امیر سلیمانی درباره بیماری پسوریازیس

پسوریازیس چیست؟

یک نوع بیماری پوستی است که به آن صدف نیز می گویند. به طور کلی روی پوست ضایعاتی به شکل پلاک در نواحی مختلف بدن ایجاد می شود که به آن سوریازیس می گویند. پوست در نواحی پلاک ها قرمز رنگ است و پلاک ها روی این قرمزی ها ایجاد می شود. پلاک ها دارای خارش هستند که پوسته هایی سفید رنگ دارند و به صورت برجستگی هایی با شکل های مختلف روی دست ها و پاها و سایر نواحی بدن خود را نشان می دهند. شایع ترین نواحی، آرنج، زانو، پوست کف سر و کمر است. برای درمان بیماری پسوریازیس می‌توانید به بهترین متخصص پوست در جردن مراجعه کنید.

علل پسوریازیس

علل دقیق پسوریازیس هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل متعددی می‌توانند در بروز این بیماری دخیل باشند:

  • وراثت: وجود سابقه خانوادگی پسوریازیس یکی از مهم‌ترین عوامل خطر محسوب می‌شود.
  • سیستم ایمنی بدن: در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های سالم پوست را هدف قرار می‌دهد.
  • محیط: عوامل محیطی مانند استرس، عفونت‌های ویروسی، صدمات پوستی، مصرف الکل و استعمال دخانیات می‌توانند به تشدید یا بروز بیماری کمک کنند.
  • هورمون‌ها: تغییرات هورمونی مانند دوران بارداری یا یائسگی نیز ممکن است تأثیرگذار باشند.

بیشتر بخوانید: ملاسما صورت

علائم پسوریازیس

علائم پسوریازیس می‌توانند بسته به نوع بیماری و شدت آن متفاوت باشند، اما رایج‌ترین علائم عبارتند از:

  • لکه‌های قرمز و ملتهب: این لکه‌ها معمولاً با پوسته‌های نقره‌ای یا سفید پوشیده می‌شوند.
  • خارش و سوزش: بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس احساس خارش یا سوزش در نواحی مبتلا دارند.
  • خشکی و ترک‌خوردگی پوست: در موارد شدید، پوست ممکن است ترک خورده و خونریزی کند.
  • ضایعات پوستی: ممکن است ضایعاتی مانند زخم‌های کوچک یا تاول‌ها در مناطق مختلف بدن ایجاد شوند.
  • آرتریت پسوریاتیک: در برخی از افراد، پسوریازیس با آرتریت همراه است که مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بیشتر بخوانید: انواع ضایعات پوستی

تشخیص ابتلا به بیماری پسوریازیس

در تشخیص این بیماری معاینه، دیدگاه و عملکرد پزشک خیلی مهم است. قسمت‌هایی که دچار این عارضه شده اند توسط پزشک معاینه می‌شوند و براساس تشخیص شخصی پزشک، وجود بیماری، تایید یا نقض می‌شود. در مراحل بعد معمولا مخاط دهان درگیر این بیماری می‌شود گاها زبان نیز درگیر شده که به صورت زبان جغرافیایی در می‌آید، بیماری ناخن شکل گرفته و در مراحل پیشرفته تر مفصل‌ها نیز درگیر می‌شوند. مفصل‌های نزدیک به ناخن‌ها، مفصل ‌های انگشتان دست و پا امکان درگیر شدنشان بیشتر می‌باشد. تشخیص قطعی این بیماری روش‌های دیگری نیز دارد، ازجمله نمونه برداری که معمولا برای بیمارانی که علائم نامتعارف و غیرمعمول دارند استفاده می ‌شود. با این روش، می‌توان به نتیجه قطعی رسید و طبق آن درمان را شروع کرد.

پسوریازیس چیست؟

پیشگیری از پسوریازیس

اگرچه پیشگیری کامل از پسوریازیس امکان‌پذیر نیست، اما با رعایت برخی نکات می‌توان شدت علائم را کاهش داده و از بروز حملات جدید جلوگیری کرد. یکی از مهم‌ترین اقدامات، مدیریت استرس است. استرس یکی از محرک‌های اصلی در بروز و تشدید علائم پسوریازیس است. انجام تمرینات آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن یا تکنیک‌های تنفس عمیق می‌تواند به کاهش استرس کمک کند و از بروز حملات جلوگیری کند. اجتناب از محرک‌ها نیز نقش مهمی در پیشگیری از تشدید بیماری دارد. سیگار کشیدن و مصرف الکل می‌توانند عوامل تحریک‌کننده بیماری باشند، بنابراین بهتر است از این موارد پرهیز شود.

همچنین، جلوگیری از صدمات پوستی مانند بریدگی، سوختگی یا خشکی پوست که می‌تواند باعث تشدید علائم شود، بسیار اهمیت دارد. به علاوه، پوشیدن لباس‌های نرم و مناسب و پرهیز از تماس با مواد شیمیایی خشن می‌تواند از آسیب به پوست جلوگیری کند. برای جلوگیری از خشکی پوست که یکی از علائم شایع پسوریازیس است، رطوبت‌دهی مناسب پوست ضروری است. استفاده منظم از مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های مخصوص پوست می‌تواند از خشک شدن و پوسته‌پوسته شدن پوست جلوگیری کرده و به بهبود علائم کمک کند. همچنین، شستشوی پوست با آب ولرم به جای آب داغ و استفاده از شوینده‌های ملایم می‌تواند از تحریک بیشتر پوست جلوگیری کند.

برای درمان پسوریازیس به چه دکتری مراجعه کنیم؟

اگر شما یا فردی که می‌شناسید به پسوریازیس مبتلا هستید و علائم شدید یا مقاوم به درمان را تجربه می‌کنید، مراجعه به دکتر امیر سلیمانی، متخصص پوست و مو می‌تواند گزینه مناسبی باشد. ایشان با تجربه و دانش فراوان در زمینه درمان بیماری‌های پوستی، از جمله پسوریازیس، می‌توانند بهترین روش‌های درمانی و مراقبتی را به شما ارائه دهند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

مراجعه به پزشک زمانی ضروری است که:

  • علائم بیماری شدید شده یا به سرعت گسترش یابند.
  • پوست دچار ترک‌های عمیق، خونریزی یا عفونت شود.
  • درد مفاصل یا آرتریت در کنار علائم پوستی ایجاد شود.
  • درمان‌های خانگی و دارویی نتیجه‌بخش نباشند.
علل پسوریازیس

راه‌های درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس به دلیل مزمن بودن این بیماری و تنوع علائم، نیازمند یک رویکرد فردی است. درمان‌ها معمولاً بسته به نوع و شدت بیماری و همچنین وضعیت عمومی بیمار متفاوت است. در اینجا برخی از روش‌های درمانی رایج برای پسوریازیس توضیح داده شده‌اند:

۱. درمان‌های موضعی

در درمان‌های موضعی، داروها مستقیماً روی پوست آسیب‌دیده اعمال می‌شوند. این داروها به کاهش التهاب، پوسته‌پوسته شدن و خارش کمک می‌کنند و می‌توانند به کنترل علائم بیماری موثر باشند. رایج‌ترین درمان‌های موضعی عبارتند از:

  • کورتیکواستروئیدها: این داروها به عنوان یکی از اصلی‌ترین درمان‌های موضعی برای پسوریازیس شناخته می‌شوند. آن‌ها به کاهش التهاب و قرمزی پوست کمک می‌کنند. بسته به شدت بیماری، پزشک ممکن است از کورتیکواستروئیدهای با قدرت کم یا قوی‌تر استفاده کند.
  • کراتولیتیک‌ها: این مواد به حذف لایه‌های ضخیم و پوسته‌پوسته‌شده کمک می‌کنند. یکی از معروف‌ترین کراتولیتیک‌ها، اسید سالیسیلیک است که در بسیاری از کرم‌ها و پمادها یافت می‌شود.
  • ویتامین D: استفاده از کرم‌های حاوی ویتامین D یا مشتقات آن (مانند کلسپوتریول) می‌تواند رشد سلول‌های پوستی را کند کند و به بهبود علائم کمک کند.
  • قطران زغال: این ماده برای کاهش التهاب و پوسته‌پوسته شدن پوست مفید است و اغلب برای درمان پسوریازیس در نواحی سر و بدن استفاده می‌شود.

۲. درمان‌های سیستمیک

در صورتی که پسوریازیس شدیدتر باشد یا درمان‌های موضعی به تنهایی مؤثر نباشند، درمان‌های سیستمیک به کار می‌روند. این درمان‌ها به طور کلی شامل داروهایی هستند که بر کل بدن تأثیر می‌گذارند و می‌توانند سیستم ایمنی بدن را هدف قرار دهند. درمان‌های سیستمیک شامل موارد زیر است:

  • داروهای خوراکی: داروهایی مانند میتوترکسات، سیکلوسپورین و آکیتریتین برای کاهش سرعت رشد سلول‌های پوست و کنترل التهاب استفاده می‌شوند. این داروها معمولاً در موارد شدیدتر پسوریازیس تجویز می‌شوند.
  • داروهای بیولوژیک: این داروها جدیدترین نسل داروها برای درمان پسوریازیس هستند که معمولاً از طریق تزریق یا سرم تجویز می‌شوند. داروهای بیولوژیک به طور خاص بر سیستم ایمنی بدن اثر می‌گذارند و به کاهش التهاب کمک می‌کنند. داروهایی مانند توسیلیزوماب، اینفلیکسیماب و ادالیموماب جزء داروهای بیولوژیک هستند که در درمان پسوریازیس استفاده می‌شوند.

۳. درمان‌های نوری (فتوتراپی)

در این روش، پوست تحت تابش اشعه UVB قرار می‌گیرد تا سرعت رشد سلول‌های پوستی کاهش یابد. درمان نوری معمولاً برای پسوریازیس متوسط تا شدید که به درمان‌های موضعی پاسخ نداده است، به کار می‌رود. این درمان می‌تواند در کلینیک‌ها انجام شود و نیاز به جلسات متعدد دارد. در این روش، پوست به مدت مشخصی در معرض نور UVB قرار می‌گیرد، و در برخی موارد از ترکیب آن با داروهایی که پوست را حساس‌تر می‌کنند، به نام پسورالن استفاده می‌شود.

۴. درمان‌های طبیعی و خانگی

برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است برای کاهش علائم به درمان‌های طبیعی روی آورند. هرچند این درمان‌ها نباید جایگزین درمان‌های پزشکی شوند، اما می‌توانند به عنوان مکمل مفید باشند. از جمله درمان‌های خانگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • استفاده از روغن‌های گیاهی: مانند روغن نارگیل یا روغن درخت چای برای مرطوب نگه داشتن پوست و کاهش خشکی.
  • حمام آب داغ با جو دوسر: جو دوسر به آرامش پوست کمک می‌کند و خشکی و خارش را کاهش می‌دهد.
  • استفاده از آلوئه‌ورا: این گیاه به دلیل خواص ضد التهابی و مرطوب‌کنندگی خود، می‌تواند در کاهش علائم پسوریازیس مفید باشد.

۵. درمان‌های مکمل

در برخی موارد، درمان‌های مکمل مانند طب سوزنی، ماساژ درمانی یا مکمل‌های غذایی (مانند اسیدهای چرب امگا-۳) می‌توانند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پسوریازیس کمک کنند. با این حال، قبل از استفاده از این درمان‌ها، مشورت با پزشک ضروری است.

در نهایت، درمان پسوریازیس باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود تا بهترین نتایج حاصل شود. اگر علائم بیماری شدید یا مقاوم به درمان باشند، مشاوره با یک متخصص پوست مانند دکتر امیر سلیمانی، متخصص پوست و مو می‌تواند به شما در انتخاب مناسب‌ترین روش درمانی کمک کند.

نتیجه‌گیری

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که می‌تواند زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌توان علائم آن را کنترل کرد. مدیریت این بیماری نیازمند همکاری مستمر با پزشک متخصص است تا به بهترین نتیجه ممکن دست یابید. اگر علائم پسوریازیس در شما یا فردی که می‌شناسید شدید شده، حتماً به دکتر امیر سلیمانی، متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا درمان مؤثر و مناسبی را دریافت نمایید.

دارای بورد تخصصی از دانشگاه تهران – بیمارستان رازی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 × 3 =