درماتیت اطراف دهان یک اختلال پوستی است که به صورت بثورات در اطراف دهان ظاهر می شود. به ندرت ممکن است پوست اطراف چشم و بینی را تحت تاثیر قرار دهد. به طور معمول، لکه های کوچک قرمز یا صورتی بر روی پوست در هر نقطه از بیرون دهان ایجاد می شود. یعنی ممکن است روی چانه، گونه ها و پوست کنار و زیر بینی ظاهر شوند.
این برجستگی‌های اطراف دهان می‌توانند شبیه لکه‌های آکنه باشند، اما درماتیت اطراف دهان آکنه نیست. گاهی اوقات مقدار کمی چرک درون خود دارند. پوست زیر و کنار هر نقطه اغلب قرمز یا صورتی است. اگر لکه‌های زیادی در کنار یکدیگر وجود داشته باشد، ناحیه پوست آسیب‌دیده می‌تواند قرمز و توده‌ای به نظر برسد. گاهی ممکن است سطح پوست خشک و پوسته پوسته شود.
درماتیت اطراف دهان چیست؟
غالباً در خانم های جوان دیده می شود و شبیه آکنه است .پاپولها و پوسچولها در یک زمینه اریتماتو و گاه همراه با پوسته ریزی قرار دارند که به مناطق چانه و چین های نازولبیال محدود می شوند.در حالی که در اطراف حاشیه قرمز لب ، یک منطقه عاری از ضایعه وجود دارد، داروهای موضعی از قبیل بنزوئیل پر اکسید ، ترتینوئین پر اکسید ، ترتینوئین و لوسیون های آنتی بیوتیکی با بنیان الکلی باعث تشدید این بثورات می شوند .
مقالات د یگر: درمان اگزما
علل درماتیت اطراف دهان
این بیماری در اثر مصرف فراوان مرتب و عادتی کرم های مرطوب کننده ایجاد می گردد که منجر به هیدراسیون مداوم لایه شاخی، اختلال در عملکرد پوست به عنوان یک مانع و تزاید فلورمیکروبی پوست به عنوان یک مانع و تزاید فلورمیکروبی پوست می شود. درمان آن شامل تتراسایکلین و اریترومایسین سیستمیک به مدت چند هفته است.
چه کسانی به درماتیت اطراف دهان مبتلا می شوند؟
تعدادی از عوامل خطر برای درماتیت اطراف دهان وجود دارد. به عنوان مثال، تقریباً همه موارد در زنان جوان، بیشتر در سنین ۱۵ تا ۴۵ سال رخ می دهد. تصور می شود که از هر ۱۰۰ زن ۱ نفر را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار دهد. درماتیت اطراف دهان در مردان و کودکان ناشایع است. با این حال، با افزایش تعداد مردانی که از محصولات پوست صورت استفاده می کنند، تعداد مردان مبتلا به درماتیت اطراف دهان در حال افزایش است.
تشخیص
تشخیص آکنه به سهولت امکان پذیر می باشد و تنها ممکن است در افراد مسن با آکنه روزاسه و به خصوص در خانم های مبتلا به اگزمای اطراف دهان اشتباه شود.کومدوهای سربسته یا سفید با میلیا و ندرتاً با بیماری های زیر تشخیص افتراقی دارند:
فولیکولیت ناشی از کاندیدا که ایجاد پوسچول های متعدد می کند، پوسچولهای موضعی در اثر قارچ های حیوانی، پسودوفولیکولیت در ریش، فولیکولیت های ناشی از پیتیروسپوروم اوال، آدنوم سباسه، میکروپاپولهای صورت در سارکوئیدوز، فولیکولیت ناشی از جذب روغن های موجود در آدامس بادکنکی که باعث پری فولیکوت می شوند.
راه های درمان
بدون درمان درماتیت اطراف دهان، این وضعیت ممکن است ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. درمان‌های زیر معمولاً می‌توانند به از بین بردن بثورات کمک کنند. با این حال، ممکن است مدتی طول بکشد تا درمان اثر کند.
مقالات دیگر: بهترین متخصص پوست در تهران
استفاده از هر چیزی را روی صورت خود متوقف کنید
در مرحله اول، احتمالاً پزشک به شما توصیه می کند که استفاده از هرگونه کرم، پماد، مواد آرایشی و غیره را روی صورت خود متوقف کنید. به ویژه، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که استفاده از هر گونه استروئید موضعی را متوقف کنید.
اگر از استروئیدهای موضعی استفاده کرده اید، بثورات پوستی برای چند روز قبل از بهبودی بدتر می شود. شما باید این را پیش بینی کنید و بپذیرید. در حالی که جوش وجود دارد، فقط صورت خود را با آب گرم بشویید. برخی از پزشکان توصیه می کنند از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده نکنید.
شایان ذکر است که اگر از استروئیدهای موضعی در قسمت دیگری از هر دو خود استفاده می کنید، می توانید آنها را از دستان خود به صورت خود منتقل کنید. بنابراین مطمئن شوید که پس از استفاده از استروئیدهای موضعی در هر مکانی، دست های خود را به طور کامل بشویید.
حتی زمانی که بثورات از بین رفته اند، بهتر است از هیچ گونه مواد آرایشی یا کرمی روی ناحیه آسیب دیده استفاده نکنید، زیرا ممکن است جوش ها دوباره ظاهر شوند. و برای شستن صورت خود به جای صابون، فقط از یک پاک کننده بدون عطر ملایم استفاده کنید.
داروهای آنتی بیوتیک
اگر فقط درماتیت پری دهانی خفیف دارید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های موضعی حاوی آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین را توصیه کند. پزشک شما ممکن است داروهای تجویزی برای آنتی بیوتیک های خوراکی در گروه تتراسایکلین به شما بدهد. آنتی بیوتیک های موضعی داکسی سایکلین یا تتراسایکلین گاهی در موارد درماتیت خفیف اطراف دهان استفاده می شود.
دوره درمان معمولاً شش تا دوازده هفته است. ممکن است در چند هفته اول درمان متوجه بهبودی نشوید. با این حال، در بیشتر موارد ظرف دو ماه پس از شروع درمان آنتی بیوتیکی بهبودی حاصل می شود. بنابراین، در صورت تجویز آنتی بیوتیک، استقامت داشته باشید.
نحوه عملکرد آنتی بیوتیک ها در این شرایط مشخص نیست. این یک عفونت ساده پوستی نیست. با این حال، تتراسایکلین‌ها و برخی آنتی‌بیوتیک‌های دیگر علاوه بر از بین بردن میکروب‌ها (باکتری‌ها) التهاب را کاهش می‌دهند و ممکن است به همین دلیل عمل کنند.
درمان های دیگر
گاهی اوقات از سایر درمان های درماتیت اطراف دهان استفاده می شود. این شامل کرم پیمکرولیموس است. این کرم برای کاهش التهاب پوست عمل می کند. به نظر می رسد که به ویژه در درماتیت اطراف دهان که در اثر استفاده از استروئیدهای موضعی ایجاد شده است مؤثر باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر مشکوک به درماتیت اطراف دهان هستید، پمادها و کرم ها را روی صورت خود نمالید و مصرف آ« ها را قطع کنید. این به تنهایی ممکن است وضعیت را بهبود بخشد. با این حال، در صورتی که یکی از شرایط ذکر شده در بالا باشد، بهتر است به محض شروع بثورات به پزشک عمومی مراجعه کنید. همچنین، ممکن است پزشک شما بخواهد آنتی بیوتیک یا نوع دیگری از درمان درماتیت اطراف دهان را تجویز کند.
