زگیل تناسلی چیست؟ + عکس واقعی

زگیل تناسلی، توده های نرمی هستند که بر روی ناحیه تناسلی رشد می کنند. زگیل ها، عفونت های مقاربتی هستند که توسط ویروس پاپیلوما ویروس یا همان ویروس HPV، ایجاد می شوند. رابطه جنسی محافظت نشده یکی از شایع ترین راه های انتقال این ویروس می باشد. زگیل های تناسلی اغلب با درد، ناراحتی و خارش همراه هستند. از آن جایی که این زگیل ها می توانند منجر به بروز سرطان واژن و دهانه رحم شوند، برای خانم ها خطرناک هستند.

تقریباً ۶۰ نوع HPV وجود دارد. انواع HPV مسئول زگیل تناسلی HPV 6 و ۱۱ هستند که HPV با خطر سرطان زایی کم (احتمالا تبدیل به یک تومور بدخیم) هستند. راه اصلی آلودگی زگیل تناسلی راه جنسی است، بنابراین یک بیماری مقاربتی (STD) است. لازم به ذکر است که علائم همیشه وجود ندارد، انتقال جنسی مشکل‌سازتر است. در واقع، بدون علامت بودن، فرد به محافظت از خود و در نتیجه محافظت از شریک جنسی فکر نمی کند. بنابراین، در طول درمان زگیل تناسلی، شریک جنسی نیز باید درمان شود.

علائم و نشانه های زگیل تناسلی

زگیل تناسلی معمولا با چشم دیده نمی شود، زیرا که بسیار کوچک و به رنگ پوست هستند. معمولا شاهد بروز زگیل تناسلی در آقایان در نواحی زیر هستیم:

• آلت تناسلی
• کشاله ران
• ران
• داخل و یا اطراف مقعد
• کیسه بیضه

در خانم ها نیز در نواحی زیر دیده می شود:

---

• داخل و یا خارج واژن و یا مقعد
• دهانه رحم

زگیل های تناسلی در نواحی مانند لب ها، دهان، حلق و یا گلو، در افرادی که در تماس مستقیم با افراد آلوده به ویروس HPV هستند دیده می شوند.

از جمله علائم و نشانه های زگیل تناسلی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

---

• ترشحات واژنی
• خارش و سوزش
• خونریزی

علت زگیل تناسلی

همان طور که قبلا گفته شد، HPV عامل زگیل تناسلی است که در اثر تماس پوستی نیز به افراد منتقل می شود. اما این نکته را در نظر داشته باشید که آلودگی به این ویروس، همیشه به زگیل تناسلی ختم نمی شود. در واقع، در بسیاری از مواقع، این ویروس بی آن که منجر به بروز عوارضی شود، برطرف و درمان خواهد شد. نکته حائز اهمیت این است که ویروس ایجاد کننده زگیل تناسلی، متفاوت از ویروس ایجاد کننده زگیل در سایر قسمت های بدن می باشد.

زگیل تناسلی توسط ویروس هایی از خانواده ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. حدود ۶۰ نوع وجود دارد. همه انواع بیماری زا نیستند. می توان گفت که حدود بیست هستند. HPV ها به سلول های پوست حمله می کنند و باعث تکثیر آنها می شوند. سپس از تومورها صحبت می کنیم. بسته به نوع فرعی، با تومورهای به اصطلاح خوش خیم (زگیل تناسلی و مقعدی) یا تومورهای بدخیم که می توانند به سرطان تبدیل شوند، سر و کار خواهیم داشت.

بنابراین پیش آگهی متفاوت است. به طور کلی، HPV 6 و ۱۱ نسبتاً مسئول زگیل تناسلی هستند، با خطر سرطان زایی کم (قابلیت تبدیل به سرطان)، اگرچه خطر هنوز در دراز مدت وجود دارد. HPV 16، ۱۸، ۳۱، ۳۳ و ۳۵ که خطر سرطان زایی بالایی دارند. بنابراین انجام آزمایش های غربالگری به طور منظم با متخصص زنان مهم است.

زگیل تناسلی باعث می شود HPV به طور کلی از طریق جنسی منتقل شود. بنابراین ما از STD (بیماری های مقاربتی) صحبت می کنیم. افرادی که به دلیل بیماری یا دارو دچار نقص ایمنی هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به ویروس های HPV هستند و بنابراین راحت تر به زگیل تناسلی مبتلا می شوند. این مورد نیز زمانی است که بیماری های التهابی دستگاه تناسلی وجود داشته باشد (لوکوره).

افراد در معرض خطر

زگیل تناسلی که یک بیماری مقاربتی است و عمدتاً افراد فعال جنسی را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، افرادی که دارای شریک جنسی متعدد یا در حال تغییر هستند، بیشتر احتمال دارد که زگیل تناسلی در آنها ایجاد شود. مثلاً در مورد افراد اچ آی وی مثبت اینگونه است. اما ایمنی را می توان با داروها نیز تضعیف کرد. گیرندگان پیوند از داروهایی استفاده می کنند که ایمنی آنها را کاهش می دهد تا پیوند آنها مورد حمله سیستم ایمنی قرار نگیرد. این همچنین نشان دهنده یک زمینه مناسب برای ظهور زگیل تناسلی است.

در بیماران نقص ایمنی، زگیل ها شکل خاصی دارند: آنها چندشکل هستند و نسبتاً فراوان هستند. این نشان دهنده یک سرنخ خوب برای پزشکان است. به عنوان مثال، دومی می تواند دوز داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را در زمانی که فرد در حضور گیرندگان پیوند قرار دارد، کاهش دهد. در واقع مراقبت از این نوع از بیماران بسیار مهم است، زیرا زگیل ها در اصل تومورهای خوش خیم هستند، اما می توانند به سرطان تبدیل شوند. و در افراد دچار سرکوب سیستم ایمنی، خطر تبدیل به سرطان بیشتر است. زیرا در افراد HIV مثبت، ویروس های مسئول زگیل تناسلی اغلب زیرگروه ۱۶ یا ۱۸ هستند (در معرض خطر سرطان زایی بالا).

عوامل خطر دیگر:

---

• افراد زیر ۳۰ سال
• افراد سیگاری
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
• کودکان متولد شده از مادران آلوده به ویروس
• افرادی که مقاربت محافظت نشده با شرکای جنسی متعدد دارند
• افرادی که تحت استرس هستند
• افراد مبتلا به ویروس ایدز و یا هرپس

زگیل تناسلی چه عوارضی را به همراه دارد؟

HPV، یکی از مهم ترین علل ابتلا به سرطان دهانه رحم می باشد. این ویروس هم چنین می تواند منجر به بروز تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم شود که اصطلاحا دیسپلازی نیز نامیده می شود. برخی انواع این ویروس می توانند منجر به بروز سرطان واژن در خانم ها نیز شوند. در خصوص ابتلا به زگیل تناسلی و بارداری می توان گفت که، احتمال انتقال این ویروس در حین زایمان بسیار پایین است.

از آن جایی که زگیل تناسلی در قسمت های داخلی و عمقی ظاهر می شود، جهت تشخیص معاینات لگنی انجام می شود، سپس با استفاده از محلول اسیدی ملایم، امکان مشاهده زگیل فراهم می گردد. پاپ اسمیر، یکی دیگر از تست های تشخیصی است که به بررسی سلول های دهانه رحم می پردازد، تا وجود ویروس HPV مشخص شود. در صورت مشاهده هر گونه اختلال و تغییر از سوی پزشک، تست های غربالگری بیشتری نیاز می باشد.

درمان زگیل تناسلی

درست است که زگیل ها به مرور زمان برطرف می شوند، اما نکته این است که برای مدت زمان نسبتا طولانی در خون باقی می مانند، و احتمال انتقال به سایر افراد وجود دارد، به همین خاطر، کنترل علائم بسیار اهمیت دارد. حتی زمانی که علائمی از این زگیل وجود ندارد، احتمال انتقال وجود دارد. هدف از درمان زگیل تناسلی، تسکین علائم و یا بهبود ظاهر زگیل می باشد. درمان تنها در صورتی انجام می شود که زگیل ها دیده شوند.

درمانی که برای فرد در نظر گرفته می شود، به عوامل زیر بستگی دارد:

• محل ایجاد زگیل
• تعداد زگیل ها
• ظاهر زگیل

روش های درمانی

اکنون، به بررسی روش های درمانی می پردازیم:

• داروهای موضعی. این قبیل داروها بایستی به مدت چند روز، و مستقیما بر روی زگیل زده شوند. کرم های موضعی در درمان زگیل تناسلی بسیار موثر هستند.
• کرایوتراپی. یکی از راه های درمان زگیل تناسلی، کرایو تراپی یا همان فریز کردن زگیل تناسلی است. در این روش، سرما به مدت ده تا بیست ثانیه به زگیل اعمال می شود. اگر تعداد زگیل ها بالا باشد، و یا اندازه بزرگی داشته باشند، ناحیه مورد نظر بی حس خواهد شد.
• برداشتن زگیل با لیزر، در صورتی که زگیل ها پخش شده باشند و با مصرف دارو درمان نشده باشند.

درمان زگیل تناسلی با درد همراه نمی باشد، اما احتمال مشاهده التهاب و یا قرمزی تا دو روز در ناحیه اطراف زگیل وجود دارد. افرادی که بعد از درمان، احساس خوشایندی ندارند می توانند از داروهای مسکن استفاده کنند.

دوش آب گرم نیز به رفع احساس ناخوشایند بعد از درمان کمک می کند اما توجه داشته باشید که ناحیه درمان بایستی کاملا خشک شود، و به هیچ عنوان نباید از روغن و یا صابون استفاده شود.

پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی، احتمال انتقال ویروس را نیز کاهش می دهد. جهت پیشگیری از انتقال ویروس، مهم است که رابطه جنسی محافظت شده ای داشته باشید.

واکسن HPV نیز از جمله اقداماتی است که احتمال ابتلا به زگیل تناسلی را کاهش می دهد.

زگیل تناسلی حتی بدون درمان نیز بهبود می یابد، اما دنبال کردن اقدامات درمانی، از بازگشت مجدد زگیل و یا بروز عوارض بعدی پیشگیری می کند.