۸ علت اصلی ریزش مو

این موضوع درست است که مردان بیشتر از زنان احتمال دارد که دچار ریزش مو شوند. اما نازک شدن و ریزش مو در زنان نیز رایج است. دلایل آن ممکن است از ساده و موقت مانند کمبود ویتامین تا به پیچیده تر مثل یک مشکل در وضعیت سلامتی متفاوت باشد. در بسیاری از موارد، روش هایی برای درمان ریزش مو در مردان و زنان وجود دارد. همه چیز به علت اصلی ریزش مو بستگی دارد. در اینجا برخی از دلایل رایج وجود دارد که چرا شما موهای کمی روی سر خود دارید.

تغییرات هورمونی

هورمون ها عامل اصلی ریزش مو در مردان و زنان هستند. برای مردان کمتر از ۹۷ درصد موارد ریزش مو منشا هورمونی دارند. بنابراین این عنصر را عامل اصلی آلوپسی در جنس مذکر می کند. در سمت زنان، عامل هورمونی نیز مهم است زیرا عامل ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد است.

• در مردان:

این اختلال در هورمون های آندروژن است که منجر به ریزش مو می شود. در واقع، افزایش شدید تستوسترون، که بخشی از خانواده هورمون های آندروژن است، باعث ضعیف شدن فولیکول های مو می شود که منجر به پیری زودرس مو می شود. این سناریو می تواند در سن ۲۰ سالگی رخ دهد، زمانی که تستوسترون ترشح شده توسط بدن معمولا در مردان به اوج خود می رسد.

• در خانم ها:

عدم تعادل هورمونی با هورمون های استروژن مرتبط است و می تواند در سه زمان کلیدی رخ دهد: قاعدگی، بارداری و یائسگی.

اکثر زنان استروژن ترشح می کنند که باعث می شود موها بزرگتر و سریعتر رشد کنند. اما وقتی دوره قاعدگی فرا می رسد، این نوع هورمون که قرار است به مو قوت بدهد، به شدت کاهش می یابد. نتیجه: موهای ضعیف شده که سریعتر می ریزند و تراکم مو که تمایل به کاهش دارند.

بلافاصله پس از بارداری، تولید هورمون های استروژن نیز کاهش می یابد، بنابراین موها شکننده تر می شوند. این دوباره می تواند منجر به کاهش تراکم مویرگی شود.

در نهایت، در زمان یائسگی، زن حدود ۸۰ درصد استروژن خود را از دست می دهد. در حالی که سطح آندروژن او به طور متوسط ​​کاهش می یابد و به میزان ۱۰ تا ۳۰ درصد کاهش می یابد. همانطور که متوجه شده اید، مانند دوران بارداری و قاعدگی، خطر ریزش مو نیز بسیار بیشتر خواهد بود.

عامل ارثی و ژنتیکی

این علت عمدتاً به مردان مربوط می شود. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۷ در بریتانیا بر روی بیش از ۵۲۰۰۰ مرد انجام شد، نشان داد که وراثت می تواند بر ریزش مو در این مردها تأثیر بگذارد.

محققان نشان داده‌اند که طاسی می‌تواند توسط والدین و به طور خاص توسط مادرشان منتقل شود. بر اساس مطالعه ای که انجام شده است، این امر با این واقعیت توضیح داده می شود که کروموزوم X که از مادر به فرزندش منتقل می شود، دارای نقش هایی در مورد خطر طاسی است.

این کار همچنین روشن می کند که انتقال این کروموزوم به جای ریزش مو دیررس منجر به ریزش موی زودرس می شود. بنابراین، طاسی با منشا ارثی بیشتر با طاسی زودرس همخوانی دارد.

استرس فیزیکی

هر گونه جراحی فیزیکی، تصادف اتومبیل، یا یک بیماری شدید، حتی آنفولانزا، می تواند باعث ریزش مو به صورت موقت شود. که می تواند نوعی از ریزش مو به نام تلژوژن منجر شود. مو دارای چرخه زندگی برنامه ریزی شده است: فاز رشد، فاز استراحت و مرحله ریزش. هنگامی که یک رویداد واقعا استرس زا را تجربه می کنید، می تواند چرخه مو را تحت فشار قرار دهد و موهای بیشتری را در مرحله ریزش مو تحریک کند. ریزش مو به طور قابل توجه معمولا سه تا شش ماه پس از آسیب مشاهده می شود.

احساسات ما بر استحکام موهایمان و در نتیجه توده مویی که داریم تأثیر می گذارد. اپیزودهای استرس، اضطراب یا یک شوک عاطفی بزرگ احتمالاً منجر به ریزش مو می شود. چرا ؟ زیرا احساسات در تنظیم تولید هورمون نقش دارند.

بنابراین، هنگامی که آنها به صورت منفی رخ می دهند، بر ترشح هورمون ها تأثیر می گذارند به گونه ای که فاز استراحت فولیکول های مو زودتر اتفاق می افتد. این در نتیجه از رشد مناسب مو جلوگیری می کند. علاوه بر این، شوک های عاطفی نیز باعث می شود بدن انرژی خود را به عملکردهای ضروری بدن اختصاص دهد و پوست سر یکی از آنها نیست.

توضیحات دکتر امیر سلیمانی درباره علل ریزش مو و درمام آن

بارداری

بارداری نمونه ای از یک نوع استرس فیزیکی است که می تواند باعث ریزش مو شود. ریزش مو پس از زایمان معمولا بیشتر از ریزش مو در دوران بارداری خواهد بود.

اختلالات اشتها

رژیم غذایی همیشه در سلامت کلی ما نقش دارد. یک رژیم غذایی غنی و متنوع می تواند سیستم ایمنی بدن شما را بهبود بخشد، از برخی بیماری ها جلوگیری کند، بهتر بخوابید، انرژی بیشتری داشته باشید، احساس خوبی نسبت به خودتان داشته باشید و… برعکس، یک رژیم غذایی نامتعادل که مواد لازم برای عملکرد صحیح بدن را فراهم نمی کند ممکن است باعث شود همه این اتفاقات برعکس شود.

در سطح مویرگی نیز می توانیم این مشاهدات را انجام دهیم. اگر کمبودهای تغذیه ای وجود داشته باشد، خطر آلوپسی بیشتر است. کمبود مواد مغذی مانند آهن، ویتامین B، مس، سیلیکون و روی می تواند منجر به کاهش تراکم مو شود. به همین دلیل است که افراد مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی به ویژه در معرض ریزش مو هستند.

درمان های دارویی

درمان های دارویی مختلف می توانند باعث ریزش مو شوند. مثلاً در مورد شیمی درمانی چنین است. این درمان سنگین و رادیکال با هدف درمان سرطان با استفاده از داروها به طور موازی باعث ریزش تمام موهای بدن می شود.

بسیاری از داروهای “معمولی” دیگر نیز می توانند باعث کاهش حجم مو شوند. در واقع، درمان‌هایی مانند قرص‌های ضدبارداری، رقیق‌کننده‌های خون، داروهای ضدافسردگی، ضد تشنج‌ها، داروهای ضد فشار خون، درمان‌های تیروئید، رتینوئیدها، داروهای حاوی لیتیوم، و همچنین برخی درمان‌های ضدالتهابی و کاهش کلسترول نیز منشا آن هستند.

مقالات دیگر: مزوتراپی مو

مصرف بیش از حد ویتامین A

طبق نظر آکادمی پوست آمریکا، مصرف بیش از حد مکمل های حاوی ویتامین A یا داروها می تواند باعث ریزش مو شود. میزان مصرف روزانه ویتامین A برای بزرگسالان ۵۰۰۰ واحد در روز و برای کودکان بالای ۴ سال می تواند شامل ۲۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ واحد روزانه باشد.

کمبود پروتئین 

طبق نظر آکادمی پوست آمریکا، اگر شما پروتئین کافی در رژیم غذایی خود نداشته باشید، بدن شما می تواند پروتئین را با کم کردن میزان رشد مو، جذب نماید. طبق این گزارش این اتفاق می تواند حدود دو تا سه ماه پس از کاهش مصرف پروتئین اتفاق بیفتد.

نتیجه گیری

در این مقاله تعدادی از دلایل اصلی ریزش مو مانند استرس فیزیکی، بارداری، کمبود پروتئین، وراثت و… را مورد بررسی قرار دادیم. در صورت ابتلا به ریزش مو می توانید به مطب دکتر امیر سلیمانی متخصص پوست و مو در تهران مراجعه نمایید.